In Nederland zijn pauzes heel gewoon. Hoe lang blijft dat nog zo? Filmmaker Martin Scorsese is boos en wil zijn ellenlange film beschermen van ongevraagde onderbrekingen. Zelf denk ik dat er belangrijkere zaken zijn om eerst op te lossen. Lees verder De belachelijke jacht op filmpauzes en waarom ze beschermd moeten worden
De ideale filmervaring beleef je in de bioscoop. Vooral grote blockbusters zijn op het grote scherm fantastisch als je het mij vraagt. Iedere maand zijn er genoeg heerlijke films, zoals in februari. Tijd voor een bioscoopabonnement. Lees verder “Bioscoopabonnementen op een rij”
Het lijkt al een poos geleden, dat International Film Festival Rotterdam van 2018. Toch kon je me vorige week nog twee hele dagen in de grote Nederlandse havenstad vinden. Helaas is er in februari niet nog zo’n feest, al hoef je als bioscoopbezoeker en thuisblijver echt niet te klagen.
Vandaag nam filmfestival Cannes de beslissing: alle films die in de competitie van een van de bekendste festivals ter wereld meedoen, móeten per se worden gedistribueerd naar Franse bioscopen. Toch wel vreemd, zo’n regel. Ik zou denken dat het zonder die regels ook wel zou gebeuren. “Meegedaan aan de Cannes competitie” verkoopt zichzelf, zou ik zeggen. Maar Netflix denkt daar toch anders over. Lees verder “Willen we Netflixfilms eigenlijk in de bioscoop?”
Aan het begin van het jaar schreef ik over mijn eerste week met Pathé Unlimited. Hierin vertelde ik over mijn ervaring met dit bioscoopabonnement, reden dat ik dit nam en waarom jij er ook een moest hebben. Helaas is voor mij het einde van dit abonnement alweer aangebroken. Hoe kwam dit precies?
Lees verder “Waarom ik geen Pathé Unlimited meer heb”
Sinds ik een trotse bezitter ben van een filmabonnement, was ik meestal te vinden in een Pathé-bioscoop. Tenminste, totdat ik laatst de mogelijkheid kreeg om met dezelfde pas naar CineMec te gaan. Nu ben ik daar niet meer weg te slaan. Lees verder “CineMec: Mijn nieuwe lievelingsbioscoop”
Ook dit jaar worden we volop getrakteerd op een hoop superhelden. Sinds het begin van dit jaar hebben we al twee van dit soort blockbusters gehad. Zo begonnen we met het erg grappige Deadpool (2016) en zijn we nog maar net bijgekomen van tegenvaller(?) Batman v Superman (2016). Alsof dat nog niet genoeg was, kwam afgelopen weekend ook nog Captain America: Civil War (2016) uit. Lees verder “Hoe superhelden de film- en seriewereld overnamen”
Trailers zijn eigenlijk een bijzonder fenomeen. Zoals ik al zei in mijn blog over de film The Brothers Grimsby (2016), is het best vreemd dat je vóór een bioscoopfilm trailers ziet voor andere films. Net wanneer je klaar zit om een film te kijken waar je al voor hebt betaald, wil je toch niet het idee krijgen dat je liever een andere wilde zien?
Lees verder “Waarom ik wél filmtrailers kijk”
Na het schrijven van mijn negatieve recensie over Batman v Superman: Dawn of Justice (2016) hoorde ik meerdere positieve geluiden van mensen die hem ook hadden gezien. Langzamerhand begon ik mij af te vragen waar hun positiviteit over die film eigenlijk vandaan kwam. Ik besloot hem nog een keer te kijken en het leek alsof ik de tweede keer een compleet andere film zag. Lees verder “Hoe ik tóch Batman v Superman ging waarderen”
Soms ben ik zo gepassioneerd om iets af te krijgen. Ik werk hard in de hoop dat ik er later iets aan zal hebben. Dagen en soms wel weken gaan er voorbij waarin ik de illusie ophoud dat dit het beste is om te doen. Maar dat is niet het geval. Dat is geen leven. Sinds deze week draait er een film in de bioscoop over dit soort leven en hoe je ervan af komt. Lees verder “Vergeet alsjeblieft niet te leven!”
Wilco Born 