Zo, weer een jaar voorbij. Op de laatste dag van 2019 kijk ik terug op de films en series die ik dit jaar heb gezien. Het is tijd voor de jaarlijkse Top 10 Films & Series, editie 2019!

Eigenlijk blog ik al best lang. Dit is nou alweer de vijfde editie van mijn top 10. Hoewel ik in die jaren wel wat ben veranderd, is er één frustratie die ieder jaar hetzelfde blijft: ik kijk te weinig films en series.

Mijn top 10 gaat over de films en series uit 2019 die ik heb gezien. Gloednieuw kijkmateriaal dus. Alleen kijk ik ieder jaar weinig nieuws. Dat vind ik niet erg, hoor. Zolang er nog vele klassiekers zijn die ik wil kijken, ren ik niet zo snel naar de bioscoop voor iets nieuws. Vaak kijk ik een goede film alsnog een jaartje later thuis. Wel is het bij de samenstelling van de Top 10 Films & Series lastig dat ik weinig uit 2019 heb gezien.

Om deze beperkte lijsten te compenseren, introduceerde ik dit jaar de Filmhoogtepunten-lijst. Zie het als de top 25 van films die ik dit jaar zag, maar dan zonder dat ze uit 2019 moeten komen.

Maar goed. Zoveel heb ik ook niet om te klagen, hoor. Zo keek ik volgens TV Time dit jaar 180 uur series en las een recordaantal van 14 boeken (Goodreads). Terwijl ik op Letterboxd maar 176 films logde. Dat zijn 3,3 films per week, het laagste aantal sinds 2016! Voor 17 films ging ik naar de bioscoop. In plaats daarvan gamede ik meer dan eerdere jaren. Zo speelde ik met plezier APEX Legends, Mini Metro en Rocket League.

Ohja, ik maakte ook een metrokaart met films.

10. The Mind, Explained

Explained is een Netflix-serie met 20 minuten durende documentaires. Wekelijks verschijnt er een nieuwe, steeds over een ander onderwerp. De vormgeving is sterk. Alleen zijn er wat mij betreft teveel afleveringen.

Gelukkig is daar de miniserie The Mind, Explained. De vijf afleveringen, met Emma Stone als narrator, focussen op één onderwerp: het brein. Behalve het format en de vormgeving, is het beste aan de serie de connecties tussen de losstaande afleveringen.

9. Unbreakable Kimmy Schmidt: seizoen 4 (deel 2)

Ik ben fan van komedieseries. Waarom? In een half uur kan het niet alleen vermaken, maak ook scherper kritiek leveren en je aan het denken zetten dan drama’s die zichzelf serieuzer nemen.

Unbreakable Kimmy Schmidt is altijd goed geweest in het overbrengen van boodschappen. Niet door het door je strot te drukken, maar met absurde, over de top personages en de situaties waarin ze terecht komen. Daarom dat het einde van deze serie hier niet kan ontbreken.

8. Marriage Story

Ik keek dit jaar uit naar veel films. De meeste daarvan heb ik (nog) niet gezien. Noah Baumbachs nieuwste film kon ik niet missen. Zijn stijl spreekt mij erg aan. Hij focust op menselijke verhalen en maakt de ‘gewone’ dingen spannend.

Marriage Story heeft weer minimalistisch camerawerk, om te focussen op de emoties van de personages. Het pijnlijke scheidingsproces is niet alleen maar om te janken. Veel heerlijke personages komen voorbij en sommige situaties zijn gewoon zo absurd dat je alleen maar kan lachen.

Lees mijn recensie op Letterboxd.

7. Chernobyl

De scenarioschrijver van The Hangover Part II en III schrijft uit het niets een steengoede HBO serie. Chernobyl gaat over de chaos en onduidelijkheid rondom deze kernramp en laat tegelijkertijd de grotere problemen binnen de Sovjet-Unie zien.

De eerste aflevering kwam ik moeilijk doorheen. Na het zien van de consequenties van de fout in Tsjernobyl, introduceert de serie gelukkig het sterke trio hoofdpersonages. Chernobyl is spannend en legt tussendoor even uit wat kernenergie is en wat er mis ging.

6. Knives Out

Nee, ik ben geen fan van regisseur Rian Johnson. Looper is voor mij te intelligent, Brick begrijp ik ook niet en Star Wars: The Last Jedi heeft vreemde humor die ten koste gaat van het interessante verhaal. Positieve geluiden over Knives Out maakten mij alsnog nieuwsgierig.

Deze murder mystery verrast door de twists. In de bioscoop probeerde ik met volle aandacht te ontcijferen wie het gedaan had. Wat een heerlijke ervaring is dat. Nee, deze film heeft niet echt mijn soort humor. In ieder geval is Knives Out beter en slimmer dan het teleurstellende Murder on the Orient Express.

5. Bojack Horseman: seizoen 6

Nu in het laatste seizoen is het grappig om terug te kijken. Bojack Horseman zette ik ooit aan omdat het in mijn niche van korte animatiekomedieseries zit over filmmaken/Hollywood. Nooit gedacht dat deze serie zo geprezen zou worden.

Nu zijn de personages (weer) flink aan het veranderen. Bojack is zo anders als toen hij begon, ook al blijft hij met zichzelf worstelen. Todd blijft fantastisch en ook de andere personages hebben zulke briljante verhaallijnen. Maar wat Diane in dit seizoen doormaakt… wauw.

4. Joker

Er zijn drie kampen: of je vindt deze film aanstootgevend zonder hem gezien te hebben, of je vindt hem filmisch en emotioneel fantastisch gemaakt, of je vindt hem de meest onsubtiele, inhoudsloze film. Ik val in de middelste categorie.

Waarom? De stijl van het camerawerk. Het acteerwerk van Joaquin Phoenix. De kracht van het psychologische verhaal, die echt tot het bloederige, chaotische einde gaat. Het is onsubtiel en heeft meer stijl dan inhoud, ja. Maar daar hou ik van.

Lees mijn recensie op Letterboxd.

3. Rick & Morty: seizoen 4

Doordat het lang duurt voor er steeds nieuwe Rick & Morty afleveringen verschijnen, krijgt iedere aflevering door schaarste extra waarde. Misschien is het dat niet waard. De serie heeft een hoop problemen, zoals Renegade Cut goed uitlegt.

Alleen doet deze animatieserie zo hard zijn best om te blijven innoveren. Ze doen alles eraan om kijkers te vermaken en steeds weer te verrassen. Dit seizoen had maar vijf afleveringen. Binnen no-time had ik hem uit. Maar wat heb ik genoten!

2. Avengers: Endgame

Bijna het hele Marvel Cinematic Universe keek ik in de bioscoop. Geen andere filmfranchise had zo’n doorlopende verhaallijn met consequent goede en leuke films.

Avengers: Endgame werkt als einde verrassend sterk. Je voelt de consequenties van de voorgaande films. In de bioscoop wist je niet waar de film heen zou gaan, omdat de trailers bijna niets verklapten. Dat ze Back to the Future Part II–stijl teruggaan naar vorige films is zo cool! Ook het einde met de portals, Iron Man en Captain America werkt subliem.

Lees mijn recensie op Letterboxd.

1. Sex Education: seizoen 1

Toevallig ontdekte ik de trailer van deze coming-of-age komedie-dramaserie op Netflix. De moeder van protagonist Otis is relatietherapeut. Hijzelf gaat op school luisteren naar leerlingen en tips geven over seks en relaties.

In deze geheime adviesonderneming werkt hij met Maeve, op wie hij een oogje heeft. Hij is beste vrienden met Eric. Deze basisonderdelen zijn slechts het begin. Ik was blij met hoe ver de serie gaat met de personages. Mijn favoriete dynamiek is de ongemakkelijke band tussen moeder en zoon. Wat een heerlijke serie!

Bekijk ook mijn Top 10 Films & Series 2018