Ook deze week staat helemaal in het teken van Star Wars. Nu, een week na de release van The Last Jedi, is het tijd om de eerste twee nieuwe Star Wars-episodes tegenover elkaar te zetten.

In het eerste weekend wist Star Wars: The Last Jedi het beste openingsweekend in Amerika te hebben. Tenminste, bijna. De achtste film in het wat vreemde Skywalker-familieverhaal stond op plaatsje nummer twee, net onder zijn iets oudere broertje: The Force Awakens.

De twee hebben veel met elkaar overeen, maar zijn zeker niet hetzelfde. Ze komen van dezelfde vader, al is het daarmee wel gezegd. We hebben de twee films opgespoord en met elkaar laten praten. Vandaag introduceer ik hier hoogstpersoonlijk: The Last Jedi & The Force Awakens!

---

The Force Awakens – The Last Jedi

“Zo, laat ik maar beginnen? Welkom. Oh, welkom, welkom, welkom. Lieve Star Wars-fans, wat zijn jullie welkom. We hebben iets nieuws. Star Wars is terug, maar dan zoals vanouds. Hier, zie Rey, een vrouwelijke heldin. Een soort Luke op een woestijnplaneet, weetjewel. En Poe Dameron, de nieuwe Han Solo. Oh, maar Harrison Ford is er ook hoor! Please, kom me zien, fans! We hebben hard ons best gedaan!!”

“Ugh. Weet je, daar word ik nou zo moe van, hè.”

“Waarvan?”

“Dat zeikerige, beetje onderdanige gedoe. Kom op, zeg. Als je een Star Wars-film bent, moet je er ook wel echt een zijn!”

“Heyhey, ik doe alleen wat fans willen. Zij zien graag een Death Star. Sterker nog: Darth Vader is nog steeds een van de bekendste personages ooit.”

“Laat dat dan zo. Je kunt het ook gewoon even iets kalmer aan doen. Ik heb ook gewoon lightsabers, en Luke Skywalker…”

“Jouw Luke kunnen fans niet eens herkennen. Bij mij lijkt hij gewoon zoals vanouds.”

“Noem je dat noemenswaardig? Hij zit nauwelijks erin! Uiteindelijk ben je gewoon kalm, een veel te herkenbare adrenalinerit, een herhaling van het oorspronkelijke deel. Ugh.”

“Als je geen Star Wars heette, zou ik je niet eens herkennen. Ik heb tenminste Han Solo. Dat is pas Star Wars.”

“Ach, hou toch je mond. Als je na 40 jaar weer probeert terug te gaan naar het idee van Star Wars, ga je toch niet komen met een kopie van een eerdere film? Juist George Lucas’ oorspronkelijke deel was het product van creativiteit en ambitie. Zijn inspiratie zette hem aan om een klassieker te maken.”

“Inspiratie? Hij kopieëerde ook allerlei dingen daarvoor. Zijn verhaalstructuur was gejat, zijn avontuurlijke scifi zagen we eerder. Zelfs zijn wereldberoemde titelcrawl aan het begin heeft hij gewoon gestolen.”

“Maar de combinatie van die dingen was nieuw. Hij maakte er iets beters van, een film waar mensen voor in de rij wilden staan. Zo’n film ben ik ook. Dat probeer ik te zijn.”

“Mmm… ik snap je punt, maar ik zou het zelf nooit willen zijn.”

“Wat? Origineel?”

“Nee, zo ontzettend gehaat door fans.”

“Jij wordt ook door fans gehaat.”

“In het begin misschien. Na het zien van die van jou willen ze echt weer mij hebben, hoor. Kijk, een beetje nieuwigheid is mooi. Ik introduceer Kylo Ren, een heerlijk begrijpelijke vijand. Maar ik gooi de Force niet helemaal om. Ik weet waar ik moet stoppen. Ik ga niet eerst iets doen, falen en dan weer alles resetten.”

“Hoe bedoel je?”

 “Er gebeurd in jouw film helemaal niks. Alleen Poe Dameron leert iets. De rest is eigenlijk niks opgeschoten. Dat kun je over mij niet zeggen. Ja, ik heb wat overeenkomende personages, met name de doorgang van Rey. Het is net als dichten. Het rijmt…“

“Net als de prequels?”

“Met die films wil ik niks te maken hebben. Die bestaan niet. Waar hadden we het ook alweer over?”

“De prequels zijn fantastisch!”

“WAT?!”

“Ja, nou, in mijn fantasie zijn ze geweldig dan.”

“Nee, het zijn ontzettend slaapverwekkende films en hebben echt véél te veel cgi. De gevechten zijn te ingestudeerd en er zit geen leven in. Dan nog…”

“Hoho, tegenwoordig is het hip om de prequels weer leuk te vinden, maar nee, het zijn geen góéde films. Wel zijn ze supercreatief en..”

“Ach, hou toch op. Jij ben toch niet meer dan een kopie van The Empire Strikes Back?”

“Nee. Maar er zijn zeker overeenkomsten. Ik zag Return of the Jedi en daar heb ik ook nog wat elementen van gepakt. Vooral de humor. Ik ben echt hilarisch, namelijk. Nee, echt. Lach nou. Kom op.“

“Ugh. Al moet je toegeven, ik was ook wel hilarisch, toch? Toch?! Star Wars is toch grappig?!?!”

“Dat is niet hoe geforceerde humor werkt.“

“Heb je Carrie Fisher een passend einde en speciale aandacht gegeven?”

“Nee, niet echt. Ik heb na haar overlijden de film gelaten zoals het was.”

“Oke… jammer. Je had er wat mee kunnen doen.”

“Dat moet de volgende film maar uitvogelen. Weetje, je kan zeggen wat je wil, maar Star Wars is altijd een origineel geweest en dat is de reden dat ik besta.”

“Misschien heb je wel gelijk. Critici zijn lovend, fans zijn niet blij en zijn zelfs bezig met petities om je uit de canon te halen. Doet dat niets met je?”

“Mijn doel was niet om fans blij te maken, dus daar kan ik wel mee leven.”

---

Star Wars: The Last Jedi draait nog steeds in de bioscoop. Zelf kwam ik er nogal wat verward uit. Lees hier de gedachtes die ik had na het kijken.

En The Force Awakens? Die heb ik ondertussen al vijf keer gezien! Lees wat ik ervan vond de eerste, derde, vierde en vijfde keer.