Precies deze dag dat dit bericht gepubliceerd wordt, komt de gloednieuwe en langverwachte Star Wars-film uit! The Last Jedi gaat fantastisch worden. Ik heb er zo’n zin in – het wachten is echt ondragelijk.

Hoewel dit dan geen recensie is van Star Wars: The Last Jedi, betekent niet dat ik Star Wars links laat liggen op deze bijzondere dag. Integendeel: dit stuk gaat helemaal over deze dure Disney-franchise. In het bijzonder het boek The Princess Diarist, die Carrie Fisher heeft geschreven.

In 2016 verliet deze lieve en grappige vrouw onze planeet voor een eeuwig plekje in het universum hier ver, ver vandaan. Ze zou dit jaar dan 61 jaar oud zijn en we hadden haar natuurlijk weer over twee jaar weer in de volgende Star Wars-film kunnen zien.

Helaas zal dat niet zo zijn.

Ze is wel te zien in Star Wars: The Last Jedi en dat een Star Wars-film een van de laatste films is waarin ze speelt, is ergens wel mooi. Ze heeft door haar terugkomst aan de franchise nog even de rol kunnen spelen die haar als actrice en persoon heeft gedefinieerd. Zij zette met Star Wars ons leven op de kop en wij die van haar.

Nog voor haar dood, ergens in de koude, laatste maanden van 2016, bekeek ik haar bezoek aan de Graham Northon Show. Ze promootte haar nieuwe – en zonder dat we het wisten ook laatste – boek. Daarin schreef ze over haar belevenissen van het maken van Star Wars.

Een grote onthulling ging met het boek gepaard, een geheim dat lang verborgen is gebleven. Ze had tijdens Star Wars een affaire met Harrison Ford.

Het boek The Princess Diarist gaat uitgebreid over het verhaal erachter. De aanleiding is de publicatie van haar dagboek die ze bijhield bij het opnemen van de oorspronkelijke Star Wars-film. Maar echt veel over de film zelf kom je in het dagboek niet tegen.

De zestig pagina’s die het midden van het tweehonderd bladzijden dikke boek vullen, hebben nauwelijks iets met Star Wars te maken. Sterker nog: als ik een negentienjarige onzekere meid was geweest in een geheime relatie, had ik ook iets soortgelijks ter wereld gebracht. Haar wanhoop, haar onbegrip en haar gebruik van vreemde vergelijkingen om het maar te doorgronden is wel te snappen.

De rest van het boek is een leuke, persoonlijke inkijk in het leven voor, tijdens en (tot ver) na Star Wars. Ze schrijf zo enorm plezierig over hoe dat voor haar is geweest.

Aan het begin van The Princess Diarist laat ze weten hoe jong ze nog was en hoe gek de hele ervaring is geweest. Het voelde als het filmen van een gek low budget-filmpje, waarin ze haar eerste hoofdrol had. Hoe die vreemde band ontstond tussen Carrie en Harrison verklaart ze in geuren en kleuren, met alle gevoelens erbij. Voor hen was het een onwerkelijk avontuur om de tijd te vullen, een gekke periode.

Nooit had ze gedacht dat haar leven daardoor op de kop zou staan.

Na het zestig pagina’s aan rauwe gevoelens en vreemde proza vertelt ze uitgebreid over het bizarre leven na zo’n megahit en hoe het haar leefde bepaald, op een verrassend positieve manier. Zij was maar een beginnend actrice, geboren uit twee grote Hollywoodsterren. Haar dramaopleiding had ze gepauzeerd voor dit vreemde scifi/fantasy-ding. Nooit had ze gedacht dat haar leven daardoor op de kop zou staan. Ze wist nauwelijks of ze wel zo bekend als haar ouders wílde worden. Voor altijd had ze nu een stempel en werd ze herkent.

Maar ze kan het wel waarderen. Jaren later heeft ze nog steeds gesprekken met fans op conferenties, die hun hele levensverhaal weten te delen tijdens het vragen van een handtekening. Hele persoonlijke en eenzijdige conversaties staan compleet in The Princess Diarist.

In het boek mis ik ergens wel de verhalen rondom de andere Star Wars-films, al had het weinig toegevoegd. The Princess Diarist wil vertellen hoe Leia en Carrie voor eeuwig met elkaar verbonden zijn, waardoor zelfs de hele romance met Harrison in het midden wat onnatuurlijk voelde.

Wanneer ze aan de lezers vraagt, ergens tussen neus en lippen door, of ze ook de andere dagboeken moet publiceren, die ze bijhield tijdens Empire en Jedi, wordt het wel wat treurig. Helemaal als ze eindigt met het uitstorten van haar hart, waarin ze haar eeuwige connectie en niet altijd even fijne band met ‘haar’ Princess Leia Organa openbaart, is het toch wel lastig om zonder treurigheid haar in The Last Jedi voor het laatst te zien.

Voor ons mag Star Wars en Princess Leia nog zoveel betekenen, door The Princess Diarist leerde ik pas hoeveel het voor haar betekende.

Hopelijk krijg je een eervol einde, Leia.

Carrie Fisher zal vanaf vandaag voor de laatste keer te zien zijn in de rol van Leia in Star Wars: The Last Jedi. Naast haar boek The Princess Diarist schreef ze ook Wishful Drinking, die ik, alleen al om haar schrijfstijl, zeker van plan ben om te lezen.