Iedere superheldenfan zag het wel aankomen. De vier Marvel-helden van Netflix moesten hoe dan ook een keer samenwerken. Een superheldenensemble belooft veel cools, leerden we in 2012 met The Avengers. Naderhand doet een vergelijking met die film veel pijn.

Foto boven: © Sarah Shatz/Netflix

De eerste twee series die uit de Marvel/Netflix deal kwamen, beloofden een duister en gewelddadige team-up. Het is alleen jammer dat de series per seizoen steeds meer tegen gingen vallen. The Defenders, de acht-delige reeks, is een combinatie van de mindere elementen (het hele mystieke van Iron Fist) in de sfeer van het oude duistere.

Maar waar gaat het over? De vier helden moeten New York beschermen. Dat deden ze eerst alleen, maar nu komen ze samen door een beetje toeval en een gezamenlijke vijand. De Hand, bekend als de baddies uit Iron Fist, hebben ambitieuzere plannen dan gedacht en onze rijke, lichtgevende hand-bezitter Danny kan het niet helemaal alleen. Kunnen ze New York redden? (Natuurlijk!)

Tempo

Het is een intrigerend idee om de helden bij elkaar te zetten. Alleen is het jammer dat het gebeurt op dezelfde manier als voorgaande series. Het grootste probleem van The Defenders, en ook al wel een aantal eerdere Marvel/Netflix-seizoenen, is het tempo. De eerste aflevering, waarin Daredevil, Jessica Jones, Luke Cage en Iron Fist zelf misdaden aan het oplossen zijn en we worden geïntroduceerd aan Sigourney Weaver, is bijna onmogelijk om doorheen te komen.

Het is niet voor niets dat ik pas drie maanden later een review online zet.

Dat zou al het eerste teken moeten zijn. Zie dit als een hint, mensen. Stop hier, nu het nog kan, en besteedt je tijd aan wat anders. Net als ik deed. Het is niet voor niets dat ik pas drie maanden later een review online zet.

Maar helaas, mijn nieuwsgierigheid overwon. Ik heb me door de verplichte aflevering heen geslagen. Een episode die normaal te vinden is in seizoen 5, ergens zo tussen de break-up van de twee hoofdpersonages (voor de tweede keer) en de vierde bad guy die de wereld kapot wil maken/wil veroveren. Nergens in The Defenders is een energieke pilot te bekennen.

Goeds

Uiteindelijk is er nog wel wat goeds in de acht afleveringen te vinden. Zelfs met het wat weinig inspirerende verhaal is het leuk om de helden met elkaar te interacteren. Daarvoor heb ik tenslotte de 65 voorgaande afleveringen bekeken.

Er zijn in die samenwerkingsmomentjes hoogtepunten, maar te weinig om het aan te raden. Het beeld wel erg vaak heel erg donker. Het kleurgebruik is wel erg interessant. Zie daarvoor onderstaande video (let op spoilers).

Door het trage tempo is dit ook geen groot plezier om te kijken. Net als Luke Cage en Iron Fist is er te weinig plot: er gebeurt te weinig om het interessant te houden. Het medium serie neemt meer tijd in beslag en gebruikt dat om een interessanter, diepgaander en meer uitgedacht verhaal te vertellen. In The Defenders lijken ze enkel traag te doen omdat het kan.

Dit is niet het beste wat ze hadden kunnen afleveren.

Het had beter een Netflix-film kunnen zijn. Of in de helft van de afleveringen gekund. Hoe dan ook, dit is niet het beste wat ze hadden kunnen afleveren.

Ik heb me door Luke Cage en Iron Fist heengeslagen omdat ik verwachte dat deze team-up de moeite waard zou zijn. Daarin is het een harde tegenvaller. Verder is The Defenders een degelijke serie die je zelfs zonder voorkennis zou kunnen zien. Echt aanraden kan ik het niet, toch heb ik er wel van genoten – op hetzelfde level als een comfortabele sitcom kan doen.

★★★