Wat is Valentijnsdag toch een heerlijke dag. Stelletjes die hand in hand lopen, rozen die over een weer worden uitgewisseld, allemaal om de allerliefste nóg gelukkiger te maken. Al is het maar een kleinigheidje. Op een dag van de liefde, moeten we niet vergeten waar echt ons hart ligt: bij series.

Wat is nu een betere manier om dat te uiten dan met een liefdesbrief.

Op Valentijnsdag hoeft niemand alleen te zijn. Daarom omarmde ik mijzelf met vier andere bloggers (waarvoor nog dank!) om ons gevoel voor hun favoriete serie te omschrijven in een prachtige brief. Als dit je niet ontroert, heb je een hart van steen – of heb je de wonderschone reeks nog niet gezien.

---

The Sopranos,

Ik lag deze nacht alweer over je te dromen. Ik dacht aan de geweldige 5160 minuten die we samen spendeerden. Ik kon mijn ogen nooit van je afhouden, ook al ontmoette ik je pas op redelijk late leeftijd. Maar vrees niet, dat heeft mijn liefde voor jou niet minder sterk gemaakt. Integendeel, ik denk dat ik daarom nog meer van je beginnen houden.

Jouw oog voor details, je personages, dialogen,… Alles aan jou is perfect. Jij liet me zelfs geloven dat ook de mafia ongelofelijk perfect was, op elk vlak dat je me toonde. Je maakte me gek. Tot op het moment dat onze wegen abrupt scheidden, toen we samen naar “Don’t Stop Believing” van Journey luisterden. Ik kwam de deur binnen, jij keek me aan… En toen… Niets meer. De muziek stopte en ik heb je nooit meer gezien.

Ik mis je, The Sopranos. Kom alsjeblieft ooit terug bij mij.

-Joachim, Fresh Bananaz

---

The Wire,

Ik weet nog goed toen ik je voor het eerst ontmoette. Je was niet zoals andere politieseries, jij viel op. Het duurde niet lang voordat je m’n hart veroverde. Je karakters waren zo veel dieper en complexer, je voelde realistischer aan. De agenten werkten ook niet altijd strikt volgens de regels en regelmatig leefde ik net zo sterk met je mee als er iets gebeurde met de “bad guys”. Je deed jezelf niet voor als iets wat je niet was.

Naarmate ik meer seizoenen met je doorbracht ontdekte ik ook andere kanten van je, die ik nog niet van je kende. Je keek ook naar het schoolsysteem of het publiceren van kranten, wat je veelzijdig maakte. Een ontdekkingstocht die me wist te verrassen en verbazen.

The Wire, zoals jou is er geen één.

-Nostra, De Filmkijker

---

Lieve The Leftovers,

Bij jouw trailer ontstond de eerste vonk. Je oogde mysterieus. En ik wilde je beter leren kennen. Misschien was je een beetje moeilijk te peilen, mede door jouw religieuze opvattingen. Maar toen jij jouw emotie toonde, maakte dat iets bij mij los.

Na een hele heftige periode kwam toen die ene aflevering. Jouw waanzinnige aflevering in seizoen 2. De aflevering die mijn wereld op zijn kop zette. Mijn hart klopt als een gek. Nog als ik eraan denk raast er een orkaan van emoties door mijn lichaam.

En toen ging jij op reis. Zo lastig als dat voor mij was, dat is niet in woorden uit te leggen. Maar toen je terug kwam, was je veranderd. Je was nog mooier en prachtiger dan dat je ooit was. En ook al heb jij er vlak daarna een punt achter gezet, onze laatste herinneringen, waren tevens de mooiste. En ik koester ze, diep in mijn ziel.

-Noah, TypZiekte

---

Friday Night Lights

Dag, mijn lieveling. My precious…

Toen je de deur intrapte naar mijn hart wist ik dat jij, Friday Night Lights, voor mij bestemd was. Als ik een latin lover was met ontbloot bovenlijf, zou ik je ‘mi amor’ noemen en mijzelf Don Juan. Deze zwoele sexy blik is alleen voor jou. Toen ik jou het speelveld zag betreden, wou ik ook mijn cleats aandoen. Ik was bereid om als een dolle stier mijn terrein te verdedigen, met of zonder helm. Wist je nog hoe zelfverzekerd je was toen wij elkaar leerde kennen? Nu weet ik waarom, want je bent geweldig.

Niet iedereen was altijd even lyrisch als ik. Mevrouw Vevie kon je soms wel schieten omdat mijn aandacht niet meer onverdeeld voor haar was. Ik weet het… ik ben in de ban van jou. Het is de manier hoe je loopt, hoe je kijkt en hoe je het verhaal vertelt: ik kan uren met puppyogen naar je kijken. Marco Borsato zei “de meeste dromen zijn bedrog”. Hij vergeet echter dat zelfs een droom bij jou zou wegdromen.

Ik heb veel series gezien. Technisch gezien ben jij ook niet de beste serie die ik ooit heb gezien, maar wel degene die mij het meest heeft laten zwijmelen. Het kwijl loopt nog steeds langs mijn mond. Daar gaat het tenslotte om. Het gaat om het gevoel. De warmte van binnen. Het niet meer kunnen uitbrengen van zinnen. Sprakeloos liet jij mij vaak achter. You light my fire, jij pyromaan! Daarom is mijn vurige hart van jou. Wetende dat jij mijn hart nooit zou breken. Bedankt voor alles wat je mij hebt gegeven, mijn liefste.

-Virgil, Meneer Vevie

---

Oh mijn allerliefste Doctor Who,

Ik weet nog de dag dat je naar mij keek. Het moment dat onze ogen elkaar tegenkwamen. Vanaf dat moment kon ik je niet meer negeren. Het was een tijd dat ik series zoals jou niet kende. Sterker nog, als ik ze in het park tegenkwam, liep ik er zonder te kijken voorbij. In de tijd voor Netflix was het lastig je te ontmoeten, maar ik heb er alles aan gedaan om je te kunnen zien.

Er is geen dag voorbij gegaan dat ik daar ooit spijt van heb gehad. Dagen en nachten zat ik samen met je thuis. Romantisch met zijn tweeën, een de wereld voor ons alleen. Was je niet bij mij, dan dacht ik aan je. De avonturen die we samen beleefden. Weet je nog die keer dat je voor het eerst wisselde van andere acteur?

Je bent zo gek, zo vreemd, zo uniek. Mijn hele hart smacht naar meer en kan niet wachten tot je terugkomt. Doctor Who, ik hou zoveel van jou.

–Wilco Born