Ik mag dan heel Netflix hebben doorgeploeterd, met bingewatching ga ik niet beginnen. Aflevering na aflevering achter elkaar kijken is niks voor mij. Ik heb al moeite om tijdens een bioscoopbezoek stil op mijn plek te blijven zitten. Na een tijdje verlies ik mijn concentratie en ben ik alweer op Facebook te vinden.

En dat is zonde. Zonde van mijn tijd en helemaal zonde van de serie. Want door twee dingen tegelijkertijd te willen doen, doe ik twee dingen eigenlijk net niet – al kun je bediscussiëren of tijdlijn scrollen als volwaardige activiteit mag functioneren.

Het is net mij in de ochtend. Wanneer ik wakker word, wil ik in mijn gelimiteerde tijd voor het naar school gaan graag nog een aflevering kijken. Om dit te bereiken moet ik mijn complete ochtendritme met het schermpje voor mijn neus verrichten. Weer zonde.

Het is alsof ik de serie twee verschillende boodschappen wil overbrengen. Als positieve jongeman ga ik natuurlijk uit van de goedheid van de mens: wij willen zó graag alles zien, dat we op ieder moment ons willen omgeven met hun fictionele wereld. Maar het zorgt wel voor zeer ineffectief broodsmeren.

Of het kan betekenen dat we zo snel mogelijk van de enorme last af willen. Zoveel mogelijk uur in zo’n kort mogelijke tijd om te kunnen meepraten op school of op kantoor. Misschien wel de recensies te lezen en vol vertrouwen te kunnen knikken of schudden.

Nemen we series eigenlijk wel serieus als we ze in één dag kijken? Wordt het niet een vage waas naar het einde toe? Denk jij dat de makers dachten van ‘mwah, dit stukje kijkt toch niemand’? Ik vind het respectloos. Een aflevering heeft niet voor niets een begin, midden én eind.

Ik herinner me het nachtelijke kijken van Daredevil seizoen 2 nog goed. Ik zat met mijn laptop op schoot, de serie aan iets anders te doen. Wat ik deed weet ik eerlijk gezegd niet meer. Na de derde aflevering begon ik het niet meer te volgen. Later praatte ik met anderen over de serie en ‘die ene vette aflevering’ en ik had geen idee over welke ze het hadden.

Sindsdien heb ik nooit meer dan twee afleveringen achter elkaar gekeken.

Televisie: je wordt er ook wel lui van.