Te midden van het scenarioschrijven stuurt Noah mij via Whatsapp een link. Samen verhalen vertellen. Nu zijn we beiden al verhalen aan het bedenken, dus een spelletje om het eens lekker over en weer te doen klinkt fantastisch.

Storium is als je van verhalen vertellen een spelletje maakt. Op de site storium.com kun je gratis een account aanmaken en samen met anderen beginnen met schrijven. Je kiest een ‘wereld’: de plek waar het verhaal omheen speelt, het genre en de grote verhaallijn.

En dan begin je bij Act 1: Scene 1 – het begin van alles. Ieder verhaal heeft één Narrator, degene die het verhaal vooruit stuwt en uitdagingen presenteert aan de hand van Kaarten. Zo’n kaart heeft een aantal punten nodig voordat je die overwint. Personages (andere spelers) zetten dan karaktereigenschappen of side stories in om het verhaal verder te helpen.

Het ene gedeelte van het spel is dus het hele gedoe met de kaarten, maar eigenlijk draait het om het schrijven zelf. Want hoewel het een spel is, is het doel een goed verhaal maken. De kaarten en de wereld die daarbij komen kijken, die zijn eigenlijk maar extra.

En om eerlijk te zijn, vind ik dat wel het lastigste. Nu ben ik al wel weer meer dan een half jaar bezig met filmscenario schrijven. Recentelijk heb ik het eens wat slimmer aangepakt: eerst eens even van te voren bedenken waar het allemaal naartoe gaat. Best handig.

Maar zo’n spel ondermijnt dat hele principe. Je ontdekt het verhaal met z’n allen, beetje bij beetje. Maar wat nu uiteindelijk het doel is, geen idee. Dat kaartgebeuren voelt meer als een belemmering – iets wat er ook nog bij moet. En waar ligt de grens in wat de Narrator moet zeggen en vertellen, en wat mogen de Personages bepalen?

Een spel waarin we met zijn allen kaarten gaan spelen en aan elkaar vertellen wat we zouden doen – een soort minder fantasy/RPG-versie van Dungeons & Dragons – zou ik kunnen waarderen. Het spelen van kaarten staat dan centraal en hoe de tekst wordt geschreven of zelfs waar het naartoe gaat, boeit verder helemaal niks.

Of geef me een schrijfoefening of -opdracht waarin ik een stuk moet schrijven binnenin een wereld, met als hulpmiddelen kaarten die je helpen om je personages en logica te onthouden.

Maar als je een paar vrienden hebt die het leuk vinden een verhaal te schrijven over een mysterieus eiland en de personen die daar rondbanjeren op zoek naar de geheimen – of een van de andere werelden die je kunt kiezen -, laat mijn kritiek je niet tegenhouden en probeer het lekker zelf.

Want als er een ding belangrijk is aan schrijven, is het eigenwijsheid.