Hoewel de bioscopen nu vol zitten met vervolgen en 3D films, was dit niet altijd het geval. Het kennen van je geschiedenis zorgt voor het beter begrijpen van het heden en het voorspellen van de toekomst. Hierom leren we vandaag meer over de filmindustrie in de jaren ’60: een van de slechtste jaren van Hollywood.
Voor het schrijven van een kort kader over de jaren ’60 kwam ik op een hoop informatie over de geschiedenis van de filmindustrie. Zelf wist ik niet veel over dat tijdperk. Het blijkt een best interessante periode te zijn.
Het waren namelijk niet de beste jaren voor films. Het was het tijdperk waarin de iconische filmmakers uit de jaren ervoor eindelijk met pensioen gingen en de filmstudio’s moesten nadenken hoe ze verder moesten gaan.
Invloed van televisie
In de jaren ’50 kwam de televisie op. Door dit apparaat gingen de mensen niet meer naar de bioscoop. Hollywood kreeg hier last van en begon films te produceren voor televisie. Deze telefilms kreeg hetzelfde publiek als in de bioscoop. Nog steeds worden er speciale films voor op tv gemaakt.
De grote filmtheaters begonnen ook te sluiten. Voorheen waren er nog enorme zalen met honderden stoelen te vinden. Nu bleven de stoelen leeg en zaten de mensen thuis. De prachtige gebouwen uit de jaren ’20 werden veelal vervangen door parkeerplaatsen en de prijskaartjes voor bioscoopfilms gingen omlaag.
Toerisme
1963 was het slechtste jaar van de Amerikaanse filmproductie in vijftig jaar. Er kwamen dat jaar maar 121 films uit Amerika. Reden hiervoor was dat het goedkoper was om bepaalde films in het buitenland te maken dan in L.A.. Een jaar later kwamen in Amerika dan ook de meeste buitenlandse films ooit in de bioscopen daar (361 buitenlandse tegenover 141 Amerikaanse).
Om toch aan wat geld te komen verkochten grote studio’s hun achterterrein of organiseerde studio tours. Deze studio tours kun je nog steeds doen als je in Hollywood op bezoek bent. Ook werd in 1960 de Walk of Fame geïntroduceerd, die we allemaal nu nog steeds kennen. De eerste ster werd geplaatst op 9 februari 1960 met de naam Joanne Woodward.
Meerdere schermen
Voor de jaren ’60 was het heel gewoon om in een theater maar één zaal te hebben. Er speelde maar één film tegelijk af, totdat Stanley H. Durwood het briljante idee had om een bioscoop te maken met meer dan één zaal.
Hij opende in 1963 het eerste multiplex bioscoop, bestaande uit twee zalen van 700 stoelen in Kansas City. Drie jaar later maakte hij er een met vier zalen en nog eens drie jaar later een met zes. Durwood’s bedrijf American Multi-Screen Cinema (AMC) is nu het een na grootste bioscoopbedrijf in Amerika.
Begin van IMAX
Het naar mijn idee supermoderne IMAX werd al ontwikkeld in 1967 en voor het eerst gebruikt in 1970. Het idee van IMAX is dat wanneer je de film een kwartslag draait, je een veel groter gebied kunt gebruiken en de kwaliteit veel mooier is. Vaak wordt dit afgespeeld op een veel groter scherm.
De jaren ’60 waren een bijzonder tijdperk voor films. Zonder deze jaren keken we op een hele andere manier film en zag de filmindustrie er heel anders uit. Ook hebben deze jaren een heleboel toffe films afgeleverd, waarvan ik er waarschijnlijk nog maar een paar van heb gezien.
Wilco Born 
Interessant stuk waardoor ik eigenlijk nog meer diepgang wil over wat dat klimaat deed met het soort films dat gemaakt werd.
LikeGeliked door 1 persoon
Misschien leuk voor een volgend stuk 🙂
LikeLike
Leuk artikel Wilco. Mijn favoriete film uit die periode is – zonder dat ik er veel heb gezien uit die periode – The Birds. Ik vind dat nog steeds een fascinerende film die me het stuipen op het lijf jaagt.
LikeGeliked door 1 persoon
Die moet ik ook nog zien, maar ik heb vroeger wat kleine stukjes gezien en ik ben het zeker met je eens.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankzij onder meer de nouvelle vague waren de jaren zestig een van de beste periodes in de filmgeschiedenis. De invloed van buitenlandse films zorgde voor een nieuwe impuls en een nieuwe generatie filmmakers die het ingedutte Hollywood een trap onder kont gaf. Films als Bonnie and Clyde en Easy Rider deden niet alleen veel stof opwaaien maar leverden ook veel geld op. De invloed van de filmcensuur werd steeds kleiner.
De jaren zestig waren het begin van New Hollywood met bekende namen als Francis Ford Coppola, Brian De Palma, Roman Polanski en Martin Scorsese. Ook regisseurs als Robert Altman, Stanley Kubrick en Sam Peckinpah profiteerden van de frisse wind die door Hollywood begon te waaien. De gouden periode duurde tot begin jaren tachtig.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik wou dat ik er net zoveel als jou erover wist.
LikeLike
Ondertussen heb ik dankzij jouw stukje weer nieuwe kennis opgedaan over de geschiedenis van multiplexbioscopen en IMAX.
LikeGeliked door 1 persoon
Heerlijk, dat delen van kennis via internet 🙂
LikeLike
Er zijn nogal wat goeie films gemaakt in de jaren ’60. Ik zag er toevallig nog één dit weekend op TV: ‘The Great Escape’ met o.a. Steve McQueen. Het was ook het begin van de Bondfilms met de legendarische Sean Connery. Favorieten heb ik niet echt, maar ik heb het wel voor de westerns uit die periode. Minder romantisch en gewelddadiger dan hun voorgangers. Denken we maar aan: ‘The Good, The Bad and The Ugly’, ‘Once Upon A Time in the West’ of ‘The Magnificent Seven’ (waarvan ze, godbetert, ook een remake van gemaakt hebben (begrijpe wie kan)). Mooi periode voor de cinema. Misschien dwong de crisis de makers tot creativiteit wat een pak hele sterke films opleverde.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is zeker waar! Stanley Kubrick’s films zijn waarschijnlijk ook het resultaat van de tijd. Zelf ook erg genoten van (alle) James Bond films die hier zijn oorsprong hebben en de westerns uit de jaren ’60 vind ik echt fantatisch. Moet ik wel zeggen dat ik The Magnificent Seven nog nooit heb gezien. Stel je voor dat de remake populair wordt en een nieuwe klassieker wordt, komen de westerns misschien wel weer terug 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Heel interessant artikel, Wilco! 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Thanks Joachim! 😀
LikeLike