Ook dit jaar worden we volop getrakteerd op een hoop superhelden. Sinds het begin van dit jaar hebben we al twee van dit soort blockbusters gehad. Zo begonnen we met het erg grappige Deadpool (2016) en zijn we nog maar net bijgekomen van tegenvaller(?) Batman v Superman (2016). Alsof dat nog niet genoeg was, kwam afgelopen weekend ook nog Captain America: Civil War (2016) uit.

En dat waren nog niet eens alle superheldenfilms van dit jaar. X-Men: Apocalypse (2016) is eind deze maand te zien, Suicide Squad (2016) komt in augustus uit en drie maanden later zien we Doctor Strange (2016) in de bioscoop verschijnen. Maar zoveel superheldenfilms elk jaar was niet altijd zo gewoon. We gaan terug in de tijd om te zien waar het allemaal begon.

Rond de jaren ’70-’80 kwamen de eerste echt grote superheldenfilms uit. Superman (1978) verdiende na zijn succes een aantal vervolgen en ook Batman (1989) kreeg dit voor elkaar. Toch werd dit genre pas echt zo groot als nu net na de eeuwwisseling. Door de enorme box office van X-Men (2000) en Spider-Man (2002) zagen meer filmmakers de kracht van superhelden.

Niet alleen kregen deze films veel vervolgen (X-Men komt dit jaar met deel 9), ook werden dit soort films tot enorme franchises gemaakt. Een van die franchises is het Marvel Cinematic Universe. De films en series binnen deze franchise spelen binnen hetzelfde universum af. Hierdoor kunnen personages uit elkaars films en series bij elkaar komen.

Superheldenfilms en -series zijn vaak gebaseerd op stripboeken. Zo publiceert Marvel een heleboel stripboeken, net als DC. Ook DC heeft sinds 2013 een eigen franchise, genaamd het DC Extended Universe. Terwijl Marvels MCU al 13 films sinds 2008 bevat, loopt het DEU met 2 films best wel achter. Toch hebben beide franchises succesvolle films waar elke filmliefhebber lang naar uitkeek.

Tegenwoordig zijn er ook nog een grote hoeveelheid superheldenseries op televisie te zien. Deze series verschillen onderling vaak van toon. Zo is Supergirl veel schattiger dan het spannende Jessica Jones en zit Arrow vol met soapelementen, terwijl Powers weet te boeien. Zo is er voor iedereen een serie voor zijn smaak met een groepje helden om van te genieten.

Toch is geen van de series die nu op televisie zijn echt mijn favoriet. Juist het oudere Smallville heeft die status. Deze serie gaat over Superman in zijn jonge jaren en liep van 2001 tot 2011. Hoewel de serie visueel wat is verouderd, is het alsnog een echte aanrader. Laat je niet afschrikken door de lengte, want alsnog is het je tijd echt dubbel en dwars waard.

Speciaal voor mijn bezoek aan Captain America: Civil War (2016) vanavond, ben ik maar weer begonnen met het opnieuw bekijken van alle films van het MCU. Ieder jaar probeer ik dit weer te doen. Wat mij opvalt is dat ik elke keer de films op een andere manier zie. Blijkbaar verander ik toch wel ieder jaar een beetje.

Tot nu toe is mijn favoriete superheldenfilm Captain America: The Winter Soldier (2014), maar ik hoop dat dit na vanavond veranderd is 😉