Sinds dat we in de bioscoop naar een nieuwe horrorfilm kunnen kijken, vroeg ik mij af hoe herkenbaar en mogelijk dit soort films eigenlijk zijn. Horrorfilms zoals The Forest (2016) hebben meestal niet een grote kans dat het uitkomt. Ik nam de proef op de som en test hoe logisch dit soort situaties in de film eigenlijk zijn. Heb je ook wel eens van dit soort dagen?

Tja, soms hè. Soms heb je van die dagen dat er allemaal dingen gebeuren. Wie weet, als het bijzondere dagen zijn, worden ze ook nog eens verfilmd of op een andere manier vereeuwigd. Deze blog is een ode aan die dagen dat je jezelf afvroeg waarom je besloot om iets te gaan doen. Soms heb je gewoon van die dagen…

…dat je door een bos loopt midden in Japan…

Stel je voor, dat je ineens op een dag denkt van: leuk, ik ga naar Japan. Prachtig land, mooie taal, alleen begrijp er helemaal niks van. Het klinkt meer als losse klanken dan woorden of wat dan ook. Als je toch in Japan bent, kun je net zo goed cultuur gaan snuiven. Waar doe je dat anders dan in een lokaal bos, zoals ze zelf zeggen: “Het heeft een rijke historie.” Ja vast, veel hele oude bomen enzo.

…op zoek naar je duistere tweelingzus…

Als je toch een zus neemt, waarom niet gelijk een tweelingzus. Dat is superhandig, heb je gelijk een diepere band ofzo. Weet je ook gelijk of ze nog leeft door de lage toon die ze uitstraalt. Mooi verhaal hè? Zou het ook gelijk een duistere toon zijn, gezien ze letterlijk de donkere versie van je is, met donkere make-up en haar. Maakt het wel lekker makkelijk om elkaar te onderscheiden.

…in een bos dat nog duisterder is…

Het is vrij moeilijk om voor je vakantiebestemming dingen te vinden om te doen. Wanneer je een bos kiest, is het namelijk belangrijk dat het niet alleen een bos is met een rijke historie, maar ook een met duistere elementen. Wat nu als het nacht is en je de lucht nog kunt zien, dat is toch niks aan? Hardlopen in een gewoon bos is ook saai, dus er moeten wel wat rare geesten achter je aan zitten.

…samen met een gids en een man die je net hebt ontmoet…

Natuurlijk is dit logisch. Alleen in een bos is gevaarlijk en eng. Wie beschermt je anders van gevaarlijke dieren, zombies en eekhoorntjes? Neem als je toch bezig ben gelijk twee mannen mee die je kunnen verdedigen. Spreek bij de bar van het hotel een willekeurige man aan en neem hem mee, samen met een willekeurige gids waar je vervolgens niet naar gaat luisteren. De Fantastic Three, maar dan anders.

…en je in dat bos besluit te slapen?

Cultuur snuiven doe je niet alleen overdag. Cultuur snuiven is een fulltime baan. Dat kost nu eenmaal meer tijd dan je soms zou willen. Als je dus eindelijk in het diepe duistere bos bent beland, ga je er ook maar gelijk slapen. Natuurlijk heb je geen spullen mee gebracht, want voorbereiden kan echt niet, hoor. Teruglopen is geen optie, want stel dat het bos wegloopt. En slapen? Wat is dat? Hardlopen is het nieuwe slapen!

Zo herkenbaar. Klinkt als een gewoon uitje. Ik had het niet beter kunnen bedenken. Het klinkt allemaal vrij normaal. Om de week maak ik meestal wel tijd voor zo’n reisje.

The Forest (2016)

Oké, genoeg gelul. De inspiratie voor deze blog heb ik gehaald uit de film The Forest (2016), een thriller/horrorfilm die ik in de bioscoop heb gezien. Hierin gaat Sara op zoek naar haar zus, die verdween in een zelfmoordbos in Japan. De film is best geinig en heeft een aantal jump scares waarbij ik naderhand even mijn hart moest checken. Verwacht alleen niet teveel van de film.

Voor een uitgebreidere recensie van The Forest verwijs ik je graag door naar de Filmliefhebber.

---

< Batman v Superman: Dawn of Justice (2016) – The Brothers Grimsby (2016) >